Założyciela Polskiego Narodowego Katolickiego Kościoła
Franciszek Hodur urodził się w Polsce 01.IV. 1866r. w Żarkach koło Chrzanowa. Po gimnazjum wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie ukończył trzy lata studiów teologicznych i przyjął niższe święcenia kapłańskie. Nie widząc możliwości osiągnięcia celu, tj. otrzymania święceń kapłańskich w Galicji, wyjechał wraz z falą emigrantów do USA. Tu za zgodą biskupa O’ Hara zostaje przyjęty do Seminarium Duchownego św. Wincentego w Betty. 19 sierpnia 1893 r. tenże biskup udzielił Franciszkowi Hodurowi święceń kapłańskich. W roku 1895 zostaje proboszczem parafii św. Trójcy w Nanticoke w stanie Pennsylwania. Ks. Franiszek Hodur, będą już na amerykańskiej ziemi, nie zapomniał ani o swoim polskim pochodzeniu, ani o prawach polskiego ludu – prawie do wolności i niepodległości. Wobec panujących na obczyźnie stosunków, polskie wychodźstwo było bezradne. Próbowało wprawdzie stawiać opór irlandzkim i niemieckim biskupom, którzy nie rozumieli polskiego ducha, ani ich potrzeb. Ks. Hodur postanowił przyjść z pomocą swoim braciom. Na wezwanie ludu, opuścił parafię w Nanticoke i przybył w 1987 r. do Scranton. Młoda wspólnota wyznaniowa formalnie ukształtowała się jako Kościół na Synodzie Generalnym w Scranton, we wrześniu 1904 r. Uroczystość konsekracji ks. Franciszka Hodura na biskupa odbyła się w Utrechcie w dniu 9 września 1907 r. w starokatolickiej katedrze p. w . św. Gertrudy.
Biskup Franciszek Hodur do ostatnich dni wiernie służył Kościołowi. Zmarł 16 lutego 1953 r. w Scranton, PA. Jego poświęcenie i religijna praca pozostanie na zawsze w pamięci i sercach ludzi.